بسم الله الرحمن الرحیم
تو بگو باید زیرساخت آماده شود...
بسم الله الرحمن الرحیم
شاید نوشتن امری سخت باشد ولی باید از روزگار نوشت. برای ماندن وجه رب، امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و یاران ایشان در تاریخ باید کوشید. یعنی مومنین ایران و جهان...
با دعای احباب؛
در نوشتارها رضایت حق را وجههی همت مینهیم که شیر خالصش شیرینتر و آب خالصش گواراتر است ان شاء الله.
که حافظ یادها خداست.
اول دفتر به نام ایزد دانا
روزگاریست که دستم به نوشتن نمیرفت. دلایلش زیاد است، خیلی زیاد... در
حل کردن هر کدام که فکر و تلاش میکردم دیگری عزمم را سست میکرد و دستم را
میبست.
گَهی غمِ قلم، گَهی نبودِ مرکب، گَهی هم کاغذ و گَهی هم بیتاب ذوقِ خشک شدهام!
«عزیزی» منت کرد و قلم را برایم تیز کرد. از این بزرگواری او پر از شوق شدم.
به صرافت افتادم که با یاد «او» دوباره قلمی در دوات بزنم به «باء» بسم الله؛ تا کارمان عاقبت به چه ختم شود.
بعضی نوشتههای اینجا مخاطب خاص دارد. برخی عام. نوشتهها از هر دری هستند ولی جهتشان به امید خودش به یک سمت و سوست.
تا ببینیم خدا چه خواهد...