همدلانه

بسم الله الرحمن الرحیم

والعصر

ان الانسان لفی خسر

الا الذین

۱. آمنوا

۲. و عملوا الصالحات

۳. و تواصوا بالحق

۴ و تواصوا باصبر

 

مانورهای سخت برای آمادگی‌های سخت هستند.

جبهه‌ی مومن در قالب جدیدی در حال فعالیت هستند.

اما چیزی که حرف اول را می‌زند ایمان و انجام عمل مطابق با آن ایمان از جنس اصلاحی و توصیه‌ی به یکدیگر است بر مبنای حق و توصیه به ادامه‌دادن و صبر.

یک کار جمعی می‌طلبد. هر چقدر فرد بودیم الان باید برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) جمع شویم.

آیا می‌توان در انقلاب اسلامی کاری کرد؟

حتی اگر نمی‌توانیم کاری کنیم؟ نمی‌توانیم آرزو کنیم؟ نمی‌توانیم دعا کنیم؟ نمی‌توانیم دلمان بخواهد؟

خدای قادر متعال که می‌بیند؛ نمی‌تواند راه را باز کند و ما را در مجاهدت مجاهدین شریک کند و ما را ثابت قدم کند؟

نمی‌توانیم بخواهیم که قلوب ما را برای خودشان نزدیک‌تر و یک‌دل کنند؟

 

از قدرت خدا چیزی را خارج نمی‌دانیم.

ببر

قدم به قدم با تو نیامدم. جای پای تو را هم گم کرده‌ام.

بلکه خودم را گم کرده‌ام.

بیا و مرا ببر.

+ رحمت کند کسی را که پشت سرت می‌آمد ولی دست آخر فقط یک جای پا می‌ماند.

همه‌جا و همه‌وقت

زمان صاحب دارد. همه چیز را می‌بیند. ریز و درشت را.

این سوی ابرها

روزهایی که باران می‌بارد مردم ته دلشان لبخند می‌زنند. اما روزهایی که آسمان ابری است ولی خبری از قطره‌ای آب نیست، غم پهنه دل را فرا می‌گیرد. آن روزها همه روی سرشان را با یک چیزی می‌پوشانند - گر چه اشتباه می‌کنند - و می‌دوند تا به یک سقفی برسند. ولی این روزها خستگی و سنگینی در راه رفتن همه خود را نشان می‌دهد و به دنبال سقفی می‌گردند تا با نور لامپ‌های مهتابی، تاریکی ابرها را جبران کنند و به فراموشی بگذارند. روزهایی که صدای غرش رعد و درخشش برق می‌آید همه به وجد می‌آیند و در عمق عظمت این صدا و نور فرو می‌روند. ولی روزهایی که ابرها اخم می‌کنند، انتشار صداها کم‌تر و گرفته‌تر به نظر می‌رسد. باران دل را می‌رویاند. ولی آن یکی ریشه دل را می‌خزاند. باران مرده زنده می‌کند.

+ پس ببار به اذن خدا ای رحمت خدا